Drżyj - nadciąga TRILL

Ivan Pepelnjak, posiadacz najwyższych stopni wtajemniczenia w sekcie siskoitów ;) silnie skupił się na krytyce promowanego ostatnimi czasy TRILL-a.

Czym jest TRILL? Bardzo upraszczając, to takie przełączanie ramek, gdzie poszczególne przełączniki wymieniają informacje o trasach podobnie jak rutery, czyli z użyciem protokołu rutingu. (Klasyczne przełączniki uczą się po prostu, na którym porcie jaki MAC jest osiągalny, a jak nie wiedzą, to ślą ramkę do wszystkich). Teoretycznie ma uprościć życie i np. pozwolić budować wielkie (tysiące hostów) domeny rozgłoszeniowe w środowisku datacenter. Bardzo modne w czasach wirtualizacji i chmur.

Dlaczego należy drżeć przed TRILL-em? Ivan zastanawia się nad tym w serii postów. W szczególności polecam:

• Dlaczego bridge w ogóle nie powinny zaistnieć? - Bridges: a kludge that shouldn't exist
• Jaka jest różnica między przełączaniem a rutowaniem? - Bridging and Routing: is there a difference? oraz Bridging and Routing, Part II
• O wysypie standardów - How many large-scale bridging standards do we need?

Ivan obawia się, że debugowanie problemów w takich sieciach stanie się prawdziwym koszmarem, ze względu na różnice leżące u podstaw działania warstwy drugiej i trzeciej. Znamienne dla L2 są m.in.:

• brak licznika hopów
• brak wsparcia dla fragmentacji
• brak sygnalizacji problemu do nadawcy
• powielanie ramek
• mobilność adresu

No cóż, sieci podobnie jak wszystko inne robią się nam coraz bardziej skomplikowane. ;)